Stanisław Szarek (1848 - 1938)
ur. 12.05.1848 r. w Kwaczale
zm. 1938 r. w Krakowie
Rodzice:
Marcin Szarek
Marianna Szarek zd. Mendyk
Rodzeństwo:
brak danych
Zawód:
nauczyciel, kierownik szkoły
Adresy w różnych latach:
1. 1877 r. - Raciborowice dom nr 42
2. 1878 r. - Raciborowice dom nr 34
3. 1880 - 1883 r. - Raciborowice dom nr 42
4. 1885 r. - Raciborowice dom nr 5
5. 1921 r. - Kraków ul. Jachowicza 5
Dzieci:
z Kazimierą zd. Szkolnikowską
1.Teofila - (ur. ok. 1874 r. - zm. 24.12.1884 r. w Raciborowicach)
2. Emilia - ok. 1876
3. Wanda - ok. 1877
4. Anna - (ur. 21.07.1877 r. w Raciborowicach - zm. brak danych)
5. Mieczysław Karol - (ur. 17.11.1878 r. w Raciborowicach - zm. brak danych)
6. Aleksandra - (ur. 23.12.1879 r. w Raciborowicach - zm. 26.08.1880 r. w Raciborowicach)
z Marią zd. Koziarską
7. Bolesław Stanisław - (ur. 04.07.1883 r. w Raciborowicach - zm. 1952 r. w Krakowie)
8. Tadeusz Jan - (ur. 30.06.1885 r. w Raciborowicach - zm. 21.10.1892 r. w Krakowie ?)
Inne Informacje:
Fragmenty z kroniki Szkoły Powszechnej im. Jana Długosza w Raciborowicach:
Od 23 marca aż do końca sierpnia włącznie była szkoła
zamkniętą z powodu słabości nauczyciela p. Stanisława Szarka (zapalenie
płuc). Od 1 października do końca listopada włącznie, szkolny ogród cały
zasadzono drzewkami szlachetnymi, owocowymi oraz krzewami agrestu i
malin - przyczym zwracano szczególniej uwagę dziatwy na sposób
przesadzania drzewek oraz dokładne postępowanie przy tej czynności. W
tych miesiącach założono szkółki siewków oraz szkółkę dziczków i szkółkę
drzewek uszlachetnionych. W ogrodzie warzywnym siano pietruszkę oraz
marchew na zimę, zwracając uwagę dziatwy na korzyści stąd wynikające.
Wszelkie czynności tak w ogrodzie (sadzie) jakoż w szkółce szczepów i w
ogrodzie warzywnym wykonywała młodzież, a szczególniej chłopcy
praktycznie pod okiem i kierownictwem nauczyciela.
1884 r.
W dniu 24 grudnia 1884 r. rozstała się z tym światem o
godzinie 10 wieczór Tosia Szarek córka nauczyciela Stanisława Szarka, w
10 wiośnie swego życia, uczennica szkoły sześcioklasowej u św. Tomasza w
Krakowie. Przyczyną śmierci była płonica, którą śp. Tosia zaziębiła
jeszcze w Krakowie, skutkiem czego nastąpiła puchlina i zapalenie nerek.
Przytomność miała do ostatniej chwili tak, że łamiąc się
opłatkiem z ojcem życzyła mu zdrowia, długiego życia i doczekania się z
niej i reszty rodzeństwa pociechy. Na kwadrans przed zgonem śpiewała
jeszcze kolędy i wybierała się koniecznie na pasterkę. Zaledwie ona swe
powieki zamknęła rozłożyła się na tę samą chorobę Wanda licząca lat 7,
siostra zmarłej. W dniu 4 stycznia rozchorowała się znowu Emilia licząca
lat 8 także na płonicę. Z powodu zatem groźnie występującej epidemii
płonicy w budynku szkolnym zarządziła c.k.Starostwo ze względów
zdrowotnych na wniosek c.k. lekarza powiatowego p. Ponikły (?)
zamknięcie tutejszej szkoły aż do chwili zupełnego wyzdrowienia chorych
(rozp. Z dnia 5/1 1885 r. l. 329 c.k. starostwa). Choroba przeciągła się
aż do 20 marca br. bowiem Wanda dostała (słowo nieczyt.), zaś Milcia
zapalenia nerek a potem zapalenia płuc.
Rozp. C.k. Starostwa z dnia 18/2 1885 r. L.2903 została
szkoła otwartą po wybieleniu całego budynku szkolnego w dniu 3 marca
1885 r.
W br. zakończono wcześniej rok szkolny z polecenia c.k. Rady
szkolnej okręgowej , a to z przyczyny przybycia Najdostojniejszej Pary
Następcy tronu Arcyksięcia Rudolfa z najdostojniejszą swą małżonką
Stefanią do Krakowa w dniu 29 czerwca, gdzie przez 3 dni bawili. W
uroczystym przyjęciu Najdostojniejszych gości wzięła udział młodzież
szkół w sąsiedztwie Krakowa i wokół położonych a pomiędzy tymi i
młodzież szkoły raciborowickiej oraz parafianie tutejszej parafii.
Młodzież na czele z panem Stanisławem Szarkiem miejscowym nauczycielem, a
parafianie na czele z ks. Walentym Jasicą wikariuszem miejscowym ze
sztandarami, świątecznie ubrani udali się na kilku wozach dla powitania
Najdostojniejszej Pary pod Kraków na wały kolejowe, gdzie się ustawili
przy przejeździe z Zielonek do Krowodrzy. Na paręset kroków od orszaku
pociąg zwolnił i przejeżdżał bardzo powoli około ustawionej długim
szeregiem wzdłuż drogi kolejowej młodzieży szkolnej kilkunastu szkół i
parafian sąsiednich. W przejeździe Najdostojniejsza para Arcyksiążęca za
oddawane jej hołdy dziękowała i wzajemnie się niezliczone razy
kłaniała. Na prawym skrzydle orszaku stanął p. Stanisław Szarek
nauczyciel z Raciborowic ubrany po krakowsku na dzielnym koniu, a gdy go
już pociąg mijał wyciągniętym galopem jechał parę set kroków około
pociągu z wzniesioną krakuską w górę, co się Najdonioślejszej Parze tak
spodobało, że Następca tronu , wzniósł nawet swój kapelusz w górę
mówiąc: "Brawo krakus!".
Najdostojniejsza zaś jego małżonka oprócz ukłonów głową
wyraziła swe zadowolenie gestykulacją rąk. Po przejechaniu pociągu z
Najdostojniejszymi gośćmi zawiózł nauczyciel dziatwę do Krakowa
oprowadzał ją po mieście celem pokazania jej przybranego miasta.
Inne informacje:
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie kw.
Źródło informacji:
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
Na podstawie galicyjskich Szematyzmów możemy z dość dużą dokładnością odtworzyć listę osób odpowiadających za edukację włościańskich dzieci w raciborowickej szkółce przed 1914 r. W drugiej połowie XIX w. w gronie tym znaleźli się m.in.: Józef Sierosławski (1876 r.), Stanisław Szarek z żoną Marią, odpowiadającą za robótki ręczne (1890 r.), Julia Strzelecka (1883 r.), Wojciech Szarek, Aniela Majewska (oboje 1895 r.), Józef Głuc, Bronisława Wrońska, oraz mająca czeskie pochodzenie, absolwentka seminarium nauczycielskiego w Krakowie, Emma Potemsil (ci ostatni w 1910 r.).
Meus K., Chorądzki M., Na Granicy. Monografia historyczna gminy Michałowice. Od schyłku XVIII w. do 1949 roku. Tom II, Gmina Michałowice, Michałowice 2018, str. 66.
(źródło fot. Izba Pamięci SP 39) |
Fotografia młodego Stanisława Szarka przekazana do Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39 w Krakowie przez wnuczkę dyrektora. Na odwrocie życiorys Stanisława Szarka.
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39
(źródło fot. Izba Pamięci SP 39) |
Fotografia młodego Stanisława Szarka przekazana do Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39 w Krakowie przez wnuczkę dyrektora. Rewers.
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
(źródło fot. mbc.malopolska.pl) |
P. Stanisław Szarek, nauczyciel z Dąbia dostał następujące odznaczenia: Za plan ogrodu szkolnego medal brązowy; za modele do nauki ogrodnictwa medal srebrny; za owoce medal złoty; za warzywa i nasiona dyplom honorowy.
Czas, 1901 nr 230 z 6 października s. 1-2.
(źródło fot. Izba Pamięci SP 39) |
Kurs ogrodniczy dla nauczycieli
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39 około 1910 roku. Fotografia znajduje się w pierwszej księdze Kroniki Szkoły. Księga pierwotnie (wraz z dalszymi tomami) przechowywana była w Izbie Pamięci SP 39. Obecnie oryginał znajduje się w Archiwum Narodowym w Krakowie, a szkoła dysponuje fotokopią.
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39
(źródło fot. fidkar.wbp.krakow.pl) |
Stanisław Szarek wraz z gronem nauczycielskim przed pierwszym budynkiem szkoły w Dąbiu - 1914 r.
Oryginał: Zbiór tek ikonograficznych i fotograficznych, sygn. MI 30-6.
fot. Lesiak-Przybył B., Klimas M., Sokół, A., Wielki Kraków. Rozszerzenie granic miasta w latach 1910-1915. Wybrane materiały ze zbiorów Archiwum Państwowego w Krakowie, Kraków, 2010, str. 239.
(źródło fot. Izba Pamięci SP 39) |
Stanisław Szarek w otoczeniu dzieci i nauczycieli. Zdjęcie opisane jako wykonane przed 1921 r.
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39
(źródło fot. fitkar.wbp.krakow.pl) |
Ostatnia Rada Gminy Dąbie z Beszczem i Głębinowem (1910 - 1912)
Od lewej: Henryk Rozmaryn, Piotr Kudas (starszy), Józef Wójcik, Jędrzej Oleksy, zast. nacz. Gm., Ignacy Golonek, Jakub Michno, nacz. Gm., Grzegorz Zając, Paweł Mastek, Stanisław Szarek, Piotr Kudas (młodszy), I asesor Wojciech Antos.
Kraków. Rozszerzenie granic 1909 - 1915, pod red. K. Rollego, Kraków 1931, s. 279.
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39
Przed budynkiem szkoły w Dąbiu - 06.05.1930 r.
(źródło fot. Izba Pamięci SP 39) |
Przed budynkiem szkoły w Dąbiu - 06.05.1930 r.
Od lewej: Edward Karetta, Stanisław Święch, Władysław Kutzelman, Roman Gaik, ks. Ludwik Bambol, Zbigniew Błażewicz (za księdzem), Rudolf Bania (obok księdza), Józef Długosz, Jan Kunz
Siedzą: Maria Długoszowa, Stanisław Szarek, Wanda Dziedzic, Jan Dziedzic, Maria Lubaczewska, ? Zygmuntowa
Dzieci: Janina i Adam Dziedzic (dzieci dyrektora), Zofia i Janusz Zygmunt, Wanda Długosz
(źródło fot. Izba Pamięci SP 39) |
Rewers powyższej fotografii zawierający jej opis.
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39
(źródło fot. Izba Pamięci SP 39) |
Józef Długosz, Jan Kunz, ? Zygmuntowa z synem Januszem, Maria Lubaczewska, Edward Karetta z Adamem Dziedzicem, Stanisław Szarek, Maria Długosz, Władysław Kutzelman, Roman Gaik, Wanda Dziedzic, Rudolf Bania, ks. Ludwik Bambol, Stanisław Święch, Zbigniew Błażewicz (z tyłu, ponad rzędem), dziewczynki: Janina Dziedzic, Wanda Długosz, Zofia Zygmunt.
fot. zbiory Izby Pamięci Szkoły Podstawowej nr 39
Komentarze
Prześlij komentarz